Przyłączanie mikroinstalacji do sieci

W kwietniu tego roku weszły w życie nowe zasady dotyczące przyłączania do sieci jednostek wytwórczych, w tym również odnawialnych źródeł energii. Jakie obecnie obowiązują istotne procedury przyłączania do sieci najmniejszych instalacji OZE?Ważne zmiany w tym zakresie weszły w życie 27 kwietnia bieżącego roku i są one konsekwencją unijnego rozporządzenia z kwietnia 2016 roku. Ich priorytetowym zadaniem jest ujednolicenie przepisów funkcjonujących w poszczególnych krajach Unii Europejskiej.

Moduły wytwarzania energii – ich podział

Poszczególne jednostki wytwórcze, zwane często „modułami wytwarzania energii”, w zależności od posiadanej mocy zostały podzielone na cztery grupy takie jak:

– grupa A – do których zalicza się instalacje o mocy od 0, 8 kW do 200 kW.
– grupa B – która to obejmuje źródła o mocy 200 kW – 10 MW
– grupa C – która obejmuje źródła o mocy 10 MW – 75 MW
– grupa D – która obejmuje źródła o mocy ponad 75 MW.

Pierwsza z wymienionych grup obejmuje źródła przyłączane dotąd w dwóch trybach, a przyłączanie mikroinstalacji do 50 kW następuje w uproszczonym trybie na zgłoszenie. Z kolei pozostałe źródła są przyłączane na podstawie stosownej umowy, która została określona w innowacyjnych kodeksach sieciowych dotyczących jednostek o większej mocy.

Jakie są obecnie wymogi w zakresie podłączania instalacji

Instalacja podłączeń z grupy A, a więc o mocy nie przekraczającej 50 kW będzie realizowana w uproszczonym trybie i dotyczy składania stosownego wniosku o przyłączenie. W tym przypadku w miejsce dotychczasowego dokumentu – zgłoszenie pojawił się zupełnie nowy druk: zgłoszenie – dokument instalacji, w którym to pierwsza, dotychczasowa część zgłoszenia wynika z zapisów prawa energetycznego, natomiast druga jest związana z powstaniem nowego kodeksu sieciowego.

W dotychczasowym dokumencie zgłoszeniowym znajdowały się informacje takie jak:dane obiektu, dane osoby zgłaszającej, dane instalacji. Ponadto druk zawierał datę planowanego przyłączenia załączników oraz schemat instalacji z poszczególnymi danymi technicznymi. Natomiast w nowym formularzu zgłoszeniowym pojawiła się dodatkowa informacja dotycząca o mocy maksymalnej- Pmax, która to jest rozumiana jako maksymalna wartość mocy, którą to moduł wytwarzania energii jest w stanie ciągły sposób stanie wygenerować. Ponadto wprowadzony wniosek o przyłączenie mikroinstalacji w trybie na zgłoszenie uwzględnia certyfikat sprzętu spełniający wymagania nowych kodeksów sieciowych, który to jest wydawany przez upoważniony podmiot certyfikujący lub jako sprawozdanie z testu zgodności realizowanego w trybie uproszczonym.

Zgodnie z wymaganiami wynikającymi z nowych kodeksów, w przypadku instalacji typu A pojawia się nowy dokument, który jest w dziewięćdziesięciu procentach zbieżny z dokumentem składanym w przypadku zgłoszenia przyłączenia mikroinstalacji.
Od kwietnia tego roku obowiązkowe jest dostarczenie w procedurze przyłączeniowej dokumentacji technicznej dokładnie określające:

– parametry techniczne,
– charakterystykę ruchową i eksploatacyjną przyłączanego zakładu wytwarzania energii
– oraz specyfikację techniczną.

Obecnie obowiązujące kodeksy sieciowe wprowadzają poszczególne zasady z uwzględnieniem dwu letniego okresu przejściowego. Zgodnie z zamysłem autorów nowych kodeksów niezbędny jest określony czas na przygotowanie się do wdrożenia tych nowych wymogów. W związku z tym nowe wymagania w zakresie certyfikacji w całości zaczną obowiązywać w kwietniu 2021 roku.